OM eist in hoger beroep weer 11 jaar cel voor doodsteken buurvrouw in Oostkapelle

F. werd vorig jaar vrijgesproken door de rechtbank in Middelburg, nadat het Openbaar Ministerie toen ook al een gevangenisstraf van 11 jaar had geëist. Net als in Middelburg verzekerde F. vrijdag bij het Gerechtshof in ‘s-Hertogenbosch dat hij niet degene is die zijn bovenbuurvrouw om het leven heeft gebracht. ,,Ik heb het niet gedaan. En ja, natuurlijk heb ik nagedacht wie de dader wél zou kunnen zijn. Maar ik ga hier niet speculeren, want ik heb twee jaar vastgezeten en weet hoe het voelt om onterecht beschuldigd te worden. Wat ik wel vind: als ik aanklager was, zou ik het mezelf kwalijk nemen dat ik niet verder keek dan meneer F.”

Eduard F. woonde net als Van der Poel jarenlang in Cleijn Westhove, een appartementenblok op wooncomplex Parc Westhove in Oostkapelle. Hij op de begane grond en zij met haar echtgenoot op de tweede etage. Op 24 mei 2019 werd de vrouw ‘s middags in de hal van haar woning gevonden met zware verwondingen. Ze lag in een plas bloed en bleek op twee plekken gestoken (buik en borst) met een scherp voorwerp. Hulpverleners konden niet voorkomen dat Van der Poel bezweek aan haar verwondingen.

Vijf dagen na het misdrijf werd F. aangehouden als verdachte. Volgens buren boterde het al geruime tijd niet tussen F. en andere parkbewoners en bracht de arrestatie eindelijk rust op het park. F. zou nogal eigenzinnig zijn en voor veel overlast zorgen, onder meer door anderen uit te schelden en te bedreigen. Annie van der Poel durfde als een van de weinigen tegen F. in te gaan, vertelden buren aan de politie.

Volgens het Openbaar Ministerie moet daarin het motief gezocht worden en staat het vast dat F. verantwoordelijk is voor Van der Poels dood. ,,Andere scenario's zijn wel onderzocht”, zei de advocaat-generaal. Gevonden dna-sporen op de deurklink aan de binnenkant van Van der Poels appartement en de buitenzijde van de deur wijzen naar F. Dat hij maanden voor de steekpartij een mail stuurde naar de wijkagent (‘ik ben niet ver af van een huurmoord’) pleitte volgens het OM ook niet voor hem. En dan was er ook een getuige, die vlak na het drama iemand in een blauw shirt of overhemd snel had zien weglopen. De kleur van het kledingstuk kwam overeen met het T-shirt, dat F. eerder op de dag droeg. Dat was terug te zien op een foto, die een medebewoner van F. had gemaakt nadat diens hond tegen een buurvrouw was opgesprongen.

F. ontkent van meet af aan dat hij zijn bovenbuurvrouw om het leven heeft bracht. De mail naar de wijkagent was een ‘noodoproep’ als gevolg van langdurig pestgedrag door buren, zei hij vrijdag. ,,Het is begonnen in 2012 toen ik in de openbare ruimte op de zonnebank lag. Vijf medebewoners, die op een vrijdagmiddag hadden zitten pimpelen, vielen binnen. Ik vond dat echt geen doen. Ik ben daarna in gesprek gegaan met de voorzitter van de vereniging van eigenaren en toen werd me duidelijk dat ze vonden dat ik daar niet hoorde.” Daarmee was volgens F. het intimideren en pesten begonnen, met als gevolg een lange lijst incidenten en een gespannen sfeer op het park. ,,Ik word continu geobserveerd’’, zei F. vrijdag. ,,Maar dat ik een vrouw zou hebben vermoord, heeft niemand gezien. En dat kan ook niet, want ik heb het niet gedaan.’’

Het klopt volgens F. dat hij ‘meer dan eens’ bij Van der Poel aanbelde om verhaal te halen. Maar, zo zei hij bij het hof, het bleef dan altijd bij een verbale confrontatie. ,,Hooguit ben ik gaan schreeuwen, want ik gebruik nooit fysiek geweld.’’ Door een van die bezoekjes zou F’s dna op de voordeur kunnen zijn beland. Voor het dna-profiel op de deurklink aan de binnenkant had de Oostkapellenaar geen duidelijke verklaring. ,,Waarschijnlijk is het secundair ontstaan, via een deurknop die gemeenschappelijk wordt gebruikt. In de woning ben ik nooit geweest.’’ Het OM trekt een andere conclusie: F. heeft de deurklink zelf vastgehouden.

Zoons van Annie van der Poel en haar inmiddels overleden echtgenoot Meüs lazen in Den Bosch ieder een eigen slachtofferverklaring voor. ,,Door stress en gemis van mijn moeder ging de gezondheid van mijn stiefvader achteruit’’, zei Wibo de Lange, zoon van het slachtoffer. Peter, zoon van Meüs van der Poel, vertelde hoe diep het verdriet na drie jaar nog zit. ,,We proberen het verlies een plekje te geven. Door de vrijspraak in de Middelburgse rechtbank heeft ons vertrouwen in de rechtsstaat een knauw gekregen. Gelukkig hoeft mijn vader de spanning van dit nieuwe proces niet meer mee te maken. We hopen dat het recht zal zegevieren.’’

Advocate Samantha van de Voorde zei bij het hof dat haar cliënt geen motief had voor het misdrijf. ,,Het slachtoffer hoorde niet bij het clubje dat hem van het park wilde hebben.’’ Ze vindt dat er sprake is van tunnelvisie door het OM, omdat andere scenario’s niet goed zijn onderzocht. Ze wees erop dat er geen dna-sporen van F. zijn gevonden op het lichaam van het slachtoffer en ook niet op haar kleding. ,,Ervan uitgaand dat mevrouw zich heeft afgeweerd, moet er haast wel dna op het lichaam zijn achtergelaten. Die sporen zijn er ook, zelfs van meerdere onbekend gebleven personen, maar niet van mijn cliënt. Er is meer contact geweest dan het steken alleen. De dna-sporen op de deur zijn minder relevant.’’ Ze vroeg om vrijspraak van haar cliënt.

In zijn slotwoord sprak Eduard F. van een boze droom, die nog altijd niet voorbij is. ,,Veel in deze zaak wordt geleid door beeldvorming. Er is een negatief beeld van mij ontstaan alsof ik een soort onmens ben. Ik kan alleen maar zeggen dat ik woorden had met mevrouw Van der Poel, maar niet haar moordenaar ben.”

Het hof doet op 7 oktober om 9.00 uur uitspraak.

Lees alle artikelen over de zaak-Annie van der Poel.