Rembrandt-kenner en oud-Hengeloër Ernst van de Wetering overleden: ‘In dat oeuvre zit alles’

„Mijn geheugen is niet meer zo goed als vroeger, maar de beelden zijn sterker dan ooit”, zei hij in december in de Kerstbijlage van Tubantia. Van de Wetering, geboren aan de Tulpstraat in Hengelo, sprak daarin uitgebreid over zijn jeugd in Twente en het oorlogsverleden van zijn vader. Van de Wetering senior was elektrotechnicus bij Hazemeijer, maar tevens een enthousiast tekenaar.

Van de Wetering zelf koos in eerste instantie voor een opleiding als beeldend kunstenaar. Nog tot op hoge leeftijd zou hij zelf blijven schilderen, vaak in de stijl van zijn grote voorbeeld Rembrandt. Na zijn opleiding kunstgeschiedenis in Amsterdam werd hij in 1968 toegevoegd aan het prestigieuze Rembrandt Research Project (RRP), eerst als onderzoeker later als voorzitter en leider van het onderzoekproject. Het onderzoek leidde tot een totaaloverzicht van 340 erkende Rembrandts. Deze staan in een catalogus van zes boeken, die tussen 1982 en 2014 zijn verschenen.

Met zijn wereldwijde onderzoek oordeelde Van de Wetering over miljoenen. Waar kunsthistorici voorheen vooral keken naar de stijl om te bepalen of een werk van een meester was, baseerde hij zich op natuurwetenschappelijk onderzoek. Van de 611 schilderijen die het RRP onderzocht, werd uiteindelijk bijna de helft gekwalificeerd als niet van Rembrandt.

Naast zijn werk Rembrandt-onderzoeker was Van de Wetering was van 1969 tot 1987 verbonden aan de voorloper van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Van 1987 tot 1999 was hij hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. In 2003 werd hij benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Zijn fascinatie voor Rembrandt omschreef in december als de grote liefde van zijn leven. „ In dat oeuvre zit alles. Je bent er nooit klaar mee. Vooral de late Rembrandt confronteert je ook met je zelf. In dat opzicht is hij net als Beethoven: juist op hun oude dag doen ze hun meest geniale dingen.”