In Cadzand-Bad is het doodstil: ‘Maar als de crisis over is, komen de Belgen weer massaal naar hier’

De grote voorjaarsschoonmaak is afgerond. Hotels, restaurants, vakantieparken, appartementen, toeristenwinkels - alles staat glimmend in de aanslag. En exact op dat moment moeten hotels en restaurants de deuren sluiten en gaat de grens met België op slot. 

Door de coronamaatregelen zijn er geen toeristen in Zeeland. Ook niet in Cadzand-Bad. Of jawel, toch. Een bejaard echtpaar schuifelt over Boulevard de Wielingen. Ze kijken een beetje betrapt. Vlamingen? Nee, ze komen uit Graauw en hebben een huisje in het dorp. Er zijn herstelwerkzaamheden nodig, vandaar.

Bart Gorthmanns (1971) ontvangt in de lobby van zijn Strandhotel. Midden in het dorp, op, tegen en onder het duin. Van de bijna honderd werknemers zijn er op deze doordeweekse dag slechts enkelen aan de slag. Die verwerken de annuleringen en omzettingen. En er wordt wat schoonmaak- en schilderwerk gedaan. Dat laatste is eigenlijk overbodig. Het Strandhotel heeft net een ingrijpende, vier jaar durende verbouwing en uitbreiding achter de rug. ,,Een investering van 15 miljoen plus”, zegt Bart. Een nieuwe lobby - er is een verdieping uit gesloopt om hoogte te winnen -, een nieuw ontbijtrestaurant, een nieuwe bar, een nieuw zwembad, drie lagen parkeren onder de grond, een uitbreiding van 37 naar 70 kamers. Dit voorjaar zou er gefeest worden om de afronding van de werkzaamheden te vieren.