Wat was het een voorrecht voor en met Bram van der Vlugt. Intens aardig en geestig was hij

column thomas verbogtBegin van de zomer belde Bram van der Vlugt op. Hij zei altijd: ,,Dag kind.” Met die prachtige stem van hem. Nu was het: ,,Dag kind, we moeten even praten.” Het ging hierom: hij wist niet zeker of de voorstelling die in het najaar gepland was, kon doorgaan. Virus kon immers nog veel bederven.

Thomas Verbogt 20-12-20, 18:00

Of ik wilde nadenken over een monoloog. Dan kon hij in zijn eentje kleine theaters in. Dat het voor weinig mensen was, kon hem niets schelen. Hij moest er niet aan denken niet te werken. Hij had ook wel wat ideeën over die monoloog. Of hij die mocht opsturen? Dan konden we het er binnenkort over hebben. ,,Dag kind.”

Later in de zomer belde hij weer. De productie waarin hij stond, ging door, maar we moesten het toch nog een keer over die monoloog hebben.